Wiem o tym, że nie trzeba zamykać go w ośrodku, mam na myśli pomoc psychologa/psychiatry/terapeuty, nie wiem po prostu gdzie uderzyć, zwykły psycholog chyba nie będzie ok, bo niekoniecznie będzie umiał współpracować z osobą uzależnioną.

jezus_chytrus, zdziwiłbyś się, gdybyś zobaczył jak bardzo potrafi być trudne rzucenie mj, nie wszystkie przypadki są takie same, uwierz, sama się o tym przekonałam ;) Mój partner nie pali ot tak sobie dla rozrywki, jego uzależnienie zaczęło się od traumatycznych przeżyć przed laty, kiedy mj pomagała mu przetrwać bardzo ciężki czas. Następstwa tych przeżyć trwają nadal, on bardzo ograniczył mj, będąc ze mną, ale ... to wszystko jest bardzo skomplikowane, nie można tego wytłumaczyć, a nie chcę tutaj się wypłakiwać, bo narko-świat jest mały ;)

Wiosenkaaaa, odezwę się wkrótce, tylko ogarnę się z robotą :)

Rozumiem, że z tym paleniem wiąże się szereg negatywnych konsekwencji, bo inaczej nie byłoby tematu.
Faktycznie - chyba nie znam takiego przypadku. Tzn wyobrażam sobie, że gość pali codziennie i ew. objada się na kanapie. Możesz coś więcej napisać o tym uzależnieniu? Jak to wygląda z Twojej perspektywy.
Czy prosiłaś / nakłaniałaś go, by przestał palić? Próbował? Jeśli próbował, to co spowodowało, że się nie udało? Zapalił dyskretnie?
P.S. nie odbieraj proszę tego pytania jako bagatelizowania sprawy - jestem ciekawy, jak pewnie wielu innych. Mało tu było takich tematów.

[mention]Ankaaa[/mention] sam chciałem właśnie to wtedy napisać(że widzę ~co tydzień posta "mój partner ćpa, ale go kocham..czy przestanie?")

Aczkolwiek jednak tu jak autorka pisała, że go kocha, a parę zdań niżej "myślałam, że po prostu jest niedojebany" to coś ni tu nie gra..

Ja w ogole nie wyobrazam sobie byc z dziewczyna , ktora nic nie bierze .
To mija sie z celem , ktos taki bedzie sie dziwil , czemu nie chce pic albo moralizowal mnie , bo tak nauczyli ja w szkole ( a wlasnych argumentow brak ) .
Tlumaczyc komus , ze nie mam ochoty na seks po dysocjantach i zapalanie swiatla nie jest wtedy dobrym pomyslem . Dzielic sie przemysleniami z tripu na kwasie i nie uslyszec , ze to jakies urojenia itd.

Zdecydowanie - szanujacy sie psychonauta nie zwiaze sie z profanem , koniec kropka .

Tak. Wg mnie, jest to silne uzależnienie psychiczne, 2 dni po przejaranym weekendzie zaczyna się nerwowość, drażliwość, opryskliwość i ogólnie bardzo silny dół z byle jakiego powodu, dla przykładu z powodu braku możliwości znalezienia np. jakiejś koszulki, którą chciałby w danym momencie założyć. Wszystko odbija się na mnie, sama łapię co chwilę doła przez te jego depresyjne nastroje, a jestem z natury mega pogodną osobą.
Jezus_chytrus,
przez pierwsze pół roku związku, kiedy nie mieszkaliśmy razem, okłamywał mnie, że pali raz na 2 tygodnie, okazało się potem, że pali codziennie. Jak zorientowałam się co jest grane, początkowo próbowałam to ograniczyć, ale nie ukrywam, że w weekendy paliłam z nim. Zaczęłam prosić o to, by palił tylko w weekend, sam tego chciał, aby zadbać o swoją produktywność w pracy, koncentrację itp. Nie zawsze to wychodziło, palił po 3-4 dni w tygodniu, a czym było gorzej, czym więcej nerwów było w te dni, w które nie pali, tym bardziej utwierdzałam się w tym, że nie dam rady być w takim związku. Ja zawsze miałam do trawy dobre podejście, mogłabym palić sobie np co drugi weekend, dla odprężenia, bez żadnego uzależenienia, z resztą kiedyś przed tym związkiem paliłam bardzo często (trwało to ok 3 lata) i nie było mowy o uzależeniu. Postawiłam ultimatum, albo ja, albo zioło, póki co jest duży postęp, w tygodniu nie pali, w weekend czasem tak, czasem nie, myślę, że w 60% nie. Jak mnie nie ma na weekend, to na pewno pali. Ale w weekendy, w które nie pali... jego nerwy są naprawdę nie do zniesienia, ten depresyjny nastrój... Czasem wydaje mi się, że to jakaś dwubiegunówka, bo potrafi mieć totalnie dobry nastrój, a po chwili coś potrafi mu go tak zepsuć, że jest nie do poznania.
Ogólnie ciągnie się to 3 lata, bo połowę czasu spędzanego razem jest wszystko ok, to mój najwspanialszy związek w tym czasie. Ale druga połowa, to jest jakiś dramat. To uzależnienie to jest jego jedyna poważna wada, na co dzien jest pracowitym, dobrym człowiekem.
Aha, to chyba ważne, ale oboje lubimy na imprezce zjeść to i owo, teraz już duużo rzadziej, ale nie jesteśmy anty.

@cherrycherry na miejscu Twojego chłopaka, jeżeli ma ochotę się leczyć, zainteresowałbym się programem Candis -to jest darmowa terapia krótkoterminowa, skierowana do palaczy marihuany, którzy chcieliby palenie rzucić albo ograniczyć. Moze pomoże, a może pozwoli zdiagnozować problem i ew. poszukać pomocy gdzie indziej. Niekoniecznie od razu ośrodek, chociaż sama byłam w takim (krótkoterminowym), gdzie byli również ludzie uzależnieni tylko od mj. I nic dziwnego, bo to uzależnienie jak każde inne, mechanizmy są te same.
Swoją drogą, na Twoim miejscu też bym się rozejrzała za jakąś terapią, czy nawet jednorazową konsultacją dla osób współuzależnionych - wspominasz o próbach kontroli i o przejmowaniu jego złych emocji, a to wszystko szkodzi na zdrowie psychiczne, przede wszystkim Tobie ;) Jemu na siłę nie pomożesz, ale sobą możesz się zająć sama.

A jak pali codziennie, to nie można się z nim dogadać, jest agresywny... jakie negatywne strony widzisz w jego paleniu (poza mniejszą produktywnością w pracy)?

@jezus_chytrus

Najwiekszym negatywem jest to , ze musi przebywac z kims kto jest non-stop zjarany . Nikt o zdrowych zmyslach nie chcialby sie uzerac z zamulonymi jaraczami na porzadku dziennym .

To może do problemu należy podejść nieco inaczej. Spróbować zmienić jego nawyki, kiedy jest pod wpływem. Czas przecież może spędzać z Tobą.
Z wypowiedzi na forum trudno ocenić, na ile sytuacja jest poważna, ale na pewno znam gorsze przypadki. Nie chciałabyś np być w związku z kimś, kto bierze opiaty - to jest dopiero dramat. Podobno 166 milionów ludzi na świecie pali zioło niemal codziennie i nie wiążą się z tym jakieś (większe) patologie. Gdybyście żyli np w Kaliforni, gdzie palenie zioła jest czymś tak normalnym, jak branie antydepresantów, to zapewne patrzyłabyś na to nieco inaczej.

Oczywiście lepiej, żeby nie palił, prowadził zdrowy tryb życia, uprawiał sporty, zabierał Cię na wycieczki (zagraniczne w tym), zarabiał kupę kasy, ożenił się z Tobą i dał Ci gromadkę zdrowych dzieci, ale nie można oczekiwać wszystkiego ; )
Podsumowując - palenie zioła może oczywiście być problemem - szczególnie z punktu widzenia kogoś niepalącego, ale to jeszcze nie koniec świata.

@CieplaPoduszka
To jest zapierdolony człowiek. Ja jak jaram, a teraz jaram rzadko (chociaż ostatnio paliłem 3 dni pod rząd) to się nie ukurwiam jak niedorozwój tylko kręcę lekkiego i smacznego jointa. Nie jestem w żadnym wypadku zamulony, wręcz przeciwnie. Znam wiele osób, które praktykują to na co dzień.