Ten dzień chyba nastąpił dzis. To prawdopodobnie mój pierwszy post na forum. Nie jestem pewien, bo konto założyłem jakiś czas temu, w lato. Wtedy,kiedy poczulem słabość do opio. Silną słabość -od początku jestem w ciągu,jak to nazywacie, miałem może tydzień przerwy z powodu braku towaru. Nie napisze tu czemu biorę, bo to zbyt skomplikowane( a może wcale nie?),na pewno dla mnie wciąż zbyt bolesne.
Dzisiejszy dzień powitałem słowami "no k&5@a, siódma zero sześć!", do pracy mam na siódmą. Nikt mnie nie obudził, bo mieszkam sam, wynajmuje kawalerkę. Tym razem,pewnie przez nie wyspanie,nawet nie pamiętam kiedy wylaczylem budzik po czym postanowiłem uciac sobie drzemkę. Jeżeli mam przeklać opio to za to, że już trzeci dzień z rzędu, rano oprócz potrzeby snu czuję też palący ból w obu rękach. Ból, który usuwa tylko chaotycznie przyrządzony srebrzysty płyn. Niepotrzebnie zwiększałem dawkę, częstotliwość stosowania, ale mogłem sobie na to pozwolić, nadal mogę. Przeczytałem kilka stron tego działu, bo być może chciałem połączyć się z kimś w bólu, może szukałem dla siebie pocieszenia, czytając gorsze przypadki uzależnienia. Bez tego chce mi się tylko rzygac, zakładam że to psychiczne uzależnienie. Wiedziałem że opio to nie przechadzka w parku, więc nie jestem jakiś przejęty mocno tym, że i ciało zaczyna się domagać. Świadomie wybrałem drogę w dół i konsekwentnie zmierzam niżej. Co będzie? A po co zawracać sobie głowę. Uratuje co niektórym czas ostrzegając, że stracą go Ci, którzy będą chcieli na mnie wpłynąć. Oklamuje wszystkich bliskich,żeby nie tracili czasu,by ich nie martwić. Napisałem "chyba" bo póki cierpię od tego tylko ja, jest ok. Gdy zdarzy się, że moja tajemnica wyjdzie na jaw- znienawidzę dziwkę na M.

Nie przeklalem (biore tylko kode), swiadomie ja biore w ciagu, bo bez niej nie mialbym po co zyc (obecnie, mam nadzieje ze po nowym roku ruszy pare planow). Nikt nigdy z otoczenia by mnie nie podejrzewal, jak bardzo jestem w to wjeebany i jak mam zniszczona psychike przez to. Tzn pod wplywem jest ok, ale bez kody to jakis horror, nerwowosc, frustracja do potegi entej, depresja, zero checi do zycia i jedyna mysl to "gdzie apteka". Ale tak jak mowie, robie to swiadomie :-)

Pomalu walcze z problemami zycia codziennego i jakos je staram sie rozwiazywac - napewno idzie to wolniej niz jakbym byl caly czas na trzezwo, ale za to trzezwosc nie boli az tak bardzo.

dzisiaj, bo są święta, apteki zamknięte a ja i tak jestem na jakimś zadupiu 10 km od Jeleniej i mam przy sobie tylko zaldiar, którego ni chu nie potrafię rozkminić jak sie do niego zabrać i przy okazji nie miec zespołu serotoninowego. będąc już na 9 piętrze kodeinowego raju nie mam pojęcia jak zadziała trams brany w dawkach rekreacyjnych po raz pierwszy. przy okazji szczędząc mojej już i tak wykonczonej sulfo watrobie tego parasyfu. jak? ktoś, coś? jestem głooooodna.

Pamiętam pierwszy raz przekląłem opiaty na drugim skręcie w życiu, skręt był od oxycodonu leżałem zwijając się z bólu i powtarzając ciągle "boże boże ja jebie jakie gówno kiedy to się skończy" pomimo tego że jestem zagorzałym ateistą.

Pamiętajcie o jednym, dzieciaczki, szybko nadchodzi dzień gdy bierze się nie po to, aby było przyjemnie, tylko aby nie było nieprzyjemnie.
To będzie właśnie ten dzień, w który przeklniecie siebie i opio.

Ile juz lat grzejesz stary dziadu, i czemu nie przestales?

W moim przypadku ten dzień nadszedł jakieś pół roku po tym jak odstawiłem bo dopiero wtedy przetrzeźwiałem na tyle żeby do mnie dotarło jak wiele nieodwracalnie straciłem przez nałóg.

Kiedy skręty i wyrzuty sumienia zaczęły się sypać niczym liście jesienią.

Znalazłeś nowy sens życia?

Hmm tak do końca to nie, nadal szukam.