Odnoszę wrażenie, że nie zadałeś pytania lub po prostu go tam nie ma. Nie wiem co masz na myśli, ale jeśli sytuacja wygląda tak, że miałeś nieskuteczność terapeutyczną z użyciem paroksetyny, to zmiana na duloksetynę jest jak najbardziej poprawna i obiecująca. Przy założeniu, że spełniasz jakiekolwiek wskazania do antydepresantów. Jednocześnie argument o wieku leku jest nietrafiony lub nawet do dupy a duloksetyna nie jest tu lekiem "zastępczym".

Wczoraj (wcześniej niż lekarz zalecił oczywiście) wskoczyłem na 60mg duloksetyny. Biorę ja niecałe 2 tygodnie i momentami mam wrażenie że zaczyna "trybić", bo zdarzają się krótkie chwile gdy mam takie wyjebanie na wszystko jak po antydepresantach. Dzisiaj czuję się dobrze. Ale to pewnie przez te klony które wczoraj brałem i reszta dnia pewnie znowu nieciekawie się zapowiada. Cieszy mnie chociaż to, że kwestia libido się poprawiła, bo na początku to byłem wykastrowany jak po paroksetynie.

Jutro wchodzę na 90mg, oczywiście bez zgody lekarza. Zdam relacje po tygodniu albo dwóch jak się czuje.

Chuj, mało co czuję. Wskakuje dzisiaj na 120mg. Mam stabilizator więc nie powinienem nic odjebać.

Jest 7 stycznia. Jestem na dawce 120mg j powiem Wam jedno: jest dobrze. Lęków prawie zero. Depresja lekka. Napęd jako taki. Apetyt mniejszy. Przetestowałem wiele leków, ale ten jest chyba strzałem w dziesiątkę.

Cześć, hej

Widzę, że u wielu z was dulo była wprowadzona już jako lek "jeden z ostatnich", tzn, że wcześniej sporo tego przerobiliście. Czytając wszystkie opinie/odczucia zastanawiam się nad nim bo w zasadzie nie jestem na lekach jakoś mega długo, pierwszy był andepin(fluoksetyna) od mniej więcej początku lata, po dwóch miesiącach próba samobójcza i zmiana na wenlafaksyne, którą mam do teraz w dawce 150mg. Generalnie jeśli o samopoczucie chodzi jest lepiej ale mam po tym takie spanie, że przesypiam spokojnie całą noc (od 7 do nawet 11h) i w dzień kiedy się nie położę to zasypiam i nie jest to drzemka pokroju 30min tylko 3/4h, trochę to denerwujące bo ciągle chodzę ospała, nic mi się nie chce i zdarza się też zaniedbywać obowiązki. Więc po wczorajszej wizycie zmiana leku - depratal, dwa dni 30mg, od 3 dnia 60mg, lekarka zapewniała, że ma działać pobudzająco, pytanie czy nie za szybko na takie kroki? Nie wiem czy zacząć go brać czy lepiej będzie zmienić lekarza.

Ja zwiększałem dawkę z 30mg na 60mg dopiero po dwóch tygodniach. Ale potem już leciałem imaczej. W jakiś tydzień wskoczyłem na 120mg i nie było to jakieś ciężkie. Ale ja ogólnie mało uboków odczuwam. Jak dla mnie to trzymaj się tego lekarza. Jak będziesz się źle czuć to po prostu przeczekaj na mniejszej dawce. Z fartem.

Duloksetyna czysty ideał, amfetamina z serotoninowym kopnięciem. Szkoda, że u mnie podziałała max 2 miesiące.

Chciałem się was zapytać w jaki sposób leki typu Duloksetyna leczą nerwice? Otóż wiem, że blokuje ona wychwyt zwrotny serotoniny i noadrenaliny przez co jest więcej neuroprzekazników w przestrzeni synaptycznej, co wpływa na poprawę myślenia, humoru u pewnej grupy osób. Ale to jest działanie chwilowe, które występuje tylko podczas brania leku, bo leki typu SSRI,SNRI jak wyżej wspomniałem, blokują tylko wychwyt zwrotny, oszukując nasz umysł, a nie powodują zwiększenia wydzielania się neuroprzekaznikow. Więc jak to jest, że część osób, po odstawieniu tych leków, żyje już bez nerwicy? Bo duloksetyna w małych dawkach poprawia mi myślenie, co oznacza, że przyczyną moich problemów jest wytwarzanie zbyt małej ilości przez organizm neuroprzekazników. Obawiam się, że pobiorę leki przez rok czasu i po odstawieniu ich wrócę do punkty wyjścia, bo nie wyleczę przyczyny ograniczonego wytwarzenia neuroprzekazników, przez co będę miał znowu niski poziom neuroprzekazników. A chciałbym normalnie funkcjonować bez leków i cieszyć się z życia. Czy być może jestem w błędzie i stosowanie takich leków wpłynie na to, że mój organizm po odstawieniu ich będzie wywtarzał sam odpowiednią ilość serotoniny i noadrenaliny?

Leczę się na ciężkie zaburzenie depresyjne nawracające z napadami lęku panicznego, myślami samobójczymi, niepokojem i zahamowaniem psychoruchowym już parę lat. Od jakiegoś czasu biorę Ketrel 200mg i testowałem różne antydepresanty:

Fevarin do 100mg - anhedonia, apatia, poddenerwowanie, bardzo silne lęki (nawet benzo nie zawsze pomagały!!!), koszmary senne, żywe sny, niepotrzebne pobudzenie, wyczulenie na wszystko wokół, hipomania, zahamowanie psychoruchowe

Velaxin ER do 150mg - stłumienie myśli, brak motywacji, ciągłe napięcie i lęk, bardzo dziwne sny, kompletny brak libido, problemy z oddawaniem moczu, uderzenia gorąca

Anafranil do 225mg - lekkie stłumienie, brak motywacji, lekki lęk i napięcie, zatrzymanie moczu, bardzo słabe libido, przybieranie na wadze, myśli samobójcze, problemy z utrzymaniem wzwodu, bóle głowy, drżenie rąk, żuchwy i nóg, silne działanie cholinergiczne - zaparcia, suchość w ustach, splątanie myślowe, zaburzenia koncentracji. Jedyny (+) to bardzo przyjemny i kojący sen

No i w końcu od 2 tygodni...

Dulsevia 60mg - całkowity brak lęku i niepotrzebnego zamartwiania się, stopniowa poprawa nastroju, poprawa napędu, większa motywacja do życia, libido na normalnym poziomie (duża poprawa), uspokojenie, lekkie drżenie rąk, lekka suchość w ustach, czasem lekkie osłabienie lub wzmożenie apetytu, no i przez pierwszy tydzień - zawroty głowy, biegunka, nudności. Jedyny mały minusik (-) to takie troszkę zbyt barwne i zakręcone sny, ale mam nadzieję, że przejdzie po paru tygodniach, bo dopiero co zacząłem go brać.

Jak widać u mnie DULOKSETYNA osiąga największe zrównoważenie, mało działań niepożądanych, jest efekt terapeutyczny, bardzo dobre działanie przeciwlękowe i powoli rozkręca się przeciwdepresyjne.