Tylko że to jest ChPL, a nie ulotka i to C*mbalty. Na czas pisania tamtego ChPL-u (Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 24 czerwca 2009) nie było wystarczającej liczby przekonujących dowodów w piśmiennictwie, żeby stwierdzić z całą pewnością o tak drastycznym obniżaniu stężenia duloksetyny w surowicy w wyniku palenia papierosów. Podejrzewam, że podmiot zrobił to "z nawiązką" na wszelki wypadek lub opierał się na własnych danych. W następnych latach pojawiały się metaanalizy. Nowsze dane pokazują jednak, że choć wpływ jest istotny, rzadko notuje się obniżanie stężenia o połowę, zazwyczaj jest to do ~40%. Z pewnością jednak u pewnych wybranych jednostek może dojść do obniżenia o połowę stężenia leku w surowicy.
Wątpię, żeby twoja ulotka obejmowała interakcję z nikotyną, gdyż nawet ChPL omawia interakcję z paleniem papierosów, a nie z samą nikotyną. Jest to tutaj istotna różnica, gdyż indukcję CYP1A2 wywołują policykliczne węglowodory aromatyczne powstające podczas spalania tytoniu, nie zaś nikotyna.

Możliwe.

Witam. Zważywszy na względnie silne powinowactwo duloksetyny do NE, chciałbym zapytać, czy suchość w ustach (objaw, którego szczerze nienawidzę) jest znacząco większa niż w przypadku wenlafaksyny oraz innych znanych wam antydepresantów, oczywiście z pominięciem TLPD.

@Pathfinder u mnie nawet przy 90mg nie występowała w ogóle.

Co do duloksetyny (depratal).
Gdy lek zaczął działać było naprawdę w porządku.
Czułem się dobrze, wracałem do żywych. Niestety po jakimś czasie zauważyłem, że coraz bardziej czuję się wyprany z emocji. Do pewnego momentu było super, lecz później czułem się dobrze bo po prostu się czułem dobrze. Taka prosta linia, ani nie cieszyłem się ani nie smuciłem. Na wszystko wyjebane tak naprawdę.
Odkąd rzuciłem emocje wróciły.
Nigdy więcej nie sięgnę po ssri/snri.

Witam. Mam zacząć brać Dulsevię, schodzę z Servenonu ale obawiam się zmiany leku i skutków ubocznych. Chciałabym zapytać czy Dulsevia faktycznie działa na spadek apetytu i w efekcie można na niej schudnąć? Lekarz zalecił zmianę leku między innymi ze względu na zbyt dużą wagę, chociaż chodziło też o słabe działanie esci.

Ja brałam duloksetynę w dawce 90 mg, razem ze 150 mg bupropionu i 100 mg lamotryginy.
Przez jakiś czas działała spoko. Odniosłam wrażenie, że trochę zniwelowała objawy fobii społecznej. Ostatnio jednak, zaczęłam mieć srogie problemy z bezsennością i zmułą w ciągu dnia. Podejrzewam o to dulo, bo miałam podobnie po jakimś czasie brania różnych SSRI. Psychiatra zgodził się na powolną odstawkę duloksetyny, by w razie potrzeby, zastąpić ją drugą porcją bupropionu. Tak więc, od dzisiaj zeszłam na dawkę 60 mg, mam nadzieję, że nie zmiecie mnie to z planszy.

Niestety, to jest o tyle przejebany lek, że nawet kilka godzin opóźnienia w zażyciu dziennej dawki wywoływało u mnie objawy zespołu odstawiennego, które trwały nawet do 2 dni :/

Jeżeli chcesz schudnąć w szybkim czasie i mieć szansę na spróbowanie dobrego antydepresanta to załatw sobie bupropion.
Cena może odstraszać ale ze wszystkich 4 antydepresantów ten na mnie zadziałał najlepiej.

Zacząłem brać duloksetynę w dawce 30mg kilka dni temu. Lekarz kazał zwiększyć do 60mg po 2 tygodniach, w między czasie odstawiam sertralinę i jestem na 50mg. Jak myślicie, 60mg wystarczy na bardzo ciężkie lęki i depresję? Czy raczej celować w 90-120mg?

Tak swoją drogą fajnie wyglądają te kapsułki, tak samo jak pregabalina, tylko, że są niebieskie :D To mi się podoba.

Cześć.

Przeczytałem całą dyskusję, ale dalej nie mam pewności jak podejść do tematu w odpowiedni dla mnie sposób. Żaden post nie wiązał się bezpośrednio z moją sytuacją. Nadmienię wstępnie, że konsultowałem się za lekarzem, wiem, jakie są zalecenia, ale to dalej nie do końca rozwiązuje sprawę. Potrzebuję opinii osoby, która praktykowała podobne metody. Jako, że to mój pierwszy post i nie do końca rozumiem jeszcze, jak to działa, postaram się opisać i problem i wszystko ściśle z tym problemem powiązane na tyle szczegółowo, żeby wystarczyło.

Alkoholik i ćpun. 30 lat. 187cm/75 kg. Dragi głównie amfa 8 lat, rekreacyjnie wszystko prócz opiatów. alko od zawsze. Po odwyku.

Mam problemy ze snem, depresję, po odwyku zacząłem znów pić, ale nie na skalę taką, że żyję od delirki do delirki. Biorę prozac przypisany na moją prośbę. Od detoksu i odwyku ketrel, z reguły z niego rezygnuję jeśli chodzi o potrzeby nasenne na rzecz alkoholu. Nieregularnie, ale jednak - amfa.

Moim problemem jest odstawienie alko. Póki co nie mam możliwości terapii grupowej (przeprowadzka, finanse) i trochę sobie pofolgowałem od momentu odwyku (sierpień). Prozac pomagał mi znosić trudy dnia codziennego, złe nastroje, które przy braku alko pojawiały się systematycznie. Na dłuższą metę radzę sobie dzięki temu lekowi dobrze, ale nastają dni (lub okresy), w których beznadzieja nie pozwala mi wstać z łóżka.

Lekarz, argumentując, że prozac to lek sprzed 30 lat, przypisał mi zastępczo DEPRATAL (60mg). Doraźnie Afobam (25mg), na złe nastroje, w sytuacjach krytycznych.

Nie wiem, nie jestem pewien i mam dużo przemyśleń odnośnie zmiany prozacu na ów Depratal. Czy jest tu ktoś, kto mógłby wypowiedzieć się z racji, no wiecie... podobnej sytuacji, bądź chociażby na podstawie swojej wiedzy wysnuć teoretyczne wizje tego, jak to rozwiązanie może wyglądać? Nie chodzi tu o to, że boję się zaryzykować i eksperymentować, ale przez to, że depresyjne okresy przejściowe narobiły mi tyle problemów, że w tej chwili w pracy jestem warunkowo i chcę znaleźć jak najlepsze i jak najszybsze rozwiązanie sytuacji.

Oczywiście nie proszę o radę typu: "zrób to...", bo z tego co wiem, internet gubi takie wypowiedzi, ale o konstruktywną wypowiedź bądź sugestię, co Ty zrobiłaś bądź zrobiłeś w podobnej do mojej sytuacji,.

Dziękuję wszystkim, którzy przeczytali, jeszcze bardziej tym, którym serce nakazało odpowiedzieć.

Życzę wszystkim wszystkiego najlepszego i z góry dziękuję za ewentualne odpowiedzi.