Nie jest ważny czas tylko co z nim robisz żeby pozbyć się cpunskich nawyków, schematów myślenia, nauczyc sie radzic sobie z emocjami, zapelniac czas wolny, wybierac i realizowac cele.

Nie da się określić tego, musisz się pilnować na każdym kroku i nie dać się zwieść własnemu umysłowi. Opio ciężki temat, dla mnie byłby to wyrok na bank, ja z mj nie potrafie się rozstać, choć niska szkodliwość od strony fizycznej sprawia że tak naprawdę ciężko jednak przestać na zawsze, np. teraz od sylwka jaram jak smok ostatnio 5g w 24h spaliłem. Choć alko i opio najtrudniej rzucić bo potrafią ona ściągnąć na samo dno i niektórych to jednak motywuje do przestania, w przypaku mj niemożliwe są aż takie skutki zażywania, co stwarza pozory bezpieczeństwa, przeświadczenie że mj jest jak kawa i 80% użytkowników nie jest w stanie przyznać się jednak do uzależnienie.
@WrakCzlowieka ćpuny ze stażem potrafią pomóc czasem niczym terapeuci, chuj z tego że znają uzależnienie i mechanizmy jakie nim rządzą, jak w praktyce pomimo tej wiedzy duża część nie potrafi jednak przestać na zawsze.

Też się zakochałem. Rzuciłem here, ścinałem klony i w 3im miesiącu złapał mnie nawrót, który zakończył się zapaścią.
Wrak dobrze pisze, jednak warto wiedzieć, że książkowe nawroty zaczynają się w okolicach 3,6,9,12 miesiąca. 3 i 12 są najsilniejsze.
Natomiast jeżeli nic nie zrobisz z sobą i czasem, to możesz cały czas żyć w nawrocie nawet o tym nie wiedząc.
Ja pomimo tych moich wpadek będąc na pregabie dopiero po 2óch latach zaczynam znosić ciężar nieprzyjemnych emocji i brać je na klate. W chuj ciężka sprawa, ale można się z takich doświadczeń wiele nauczyć.

W moim celu nie ma możliwości na ćpanie. Tu już nawet nie chodzi o mnie.

Teraz jest zupełnie inaczej. Czuję, że osiągnęłam jakiś rozwój. Jak byłam sama czułam się zagubiona, w chuj. Jak ma się w życiu jakiś sens, plany, miłość to życie nabiera barw, chcesz być lepszym człowiekiem. Niestety należę do osób, które źle znoszą samotność, w sensie taką bezzwiązkową. Wiem, że nie powinnam uzależniać swojego szczęścia od drugiej osoby, bo różnie w życiu bywa. Zazdroszczę ludziom, którzy są szczęśliwi sami ze sobą, taka wewnętrzna równowaga, to jest ekstra, naprawdę. Chciałabym do czegoś takiego dojść w życiu.

LOBO, zamelduję się tutaj za pół roku. Najważniejszy krok to chyba umiejętność przyznania się do uzależnienia i podejmowanie walki na nowo. Nie mówię już, że nigdy. Chciałabym, żeby ten stan utrzymał się, bo ćpanie jest dla słabych psychicznie. Jestem zajebiście słaba. Ale chcę też udowodnić przede wszystkim samej sobie, że stać mnie na życie w trzeźwości. Już jebać szkody związane z IV, bo szkoda psychiczna podczas brania i odstawiania jest najgorsza. Ale też biorąc, cały czas bałam się zatorów, pirogenów, nie spałam w nocy bo kontrolowałam oddech. Co wygrzałam to moje, ale już nie chcę tego robić.

Bez morfiny, czy w ogóle bez opioidów/benzo? Nigdy nie będziesz miała 100% pewności że nie wrócisz.
Ja zacząłem trochę bardziej wierzyć w moje szanse na przyszłość gdzieś po 2 latach trzeźwości.

"W moim celu nie ma miejsca na ćpanie" - koleżanko, ile ja to razy powtarzałem i w to sam wierzyłem.
Nie mam na celu cię demotywować, więc tego tak nie odbieraj. Trzymam kciuki i życzę jak najlepiej, ale niech nie zgubi cię pycha i nadmierna pewność siebie. Ten syf czeka za każdym rogiem, na każdą małą wpadkę. Do końca życia.

Bez morfiny. Taak, wiem co powiecie, że jak odstawka, to tylko cold turkey, ale zejście z 150mg majki na 100mg Tramalu raz dziennie na noc (100, nie pomyliłam się) umożliwia mi normalne fizyczne funkcjonowanie. Pracuję, więc nie mogę sobie pozwolić na skręta. Zresztą, już zeszlam z Tramalu.

Jakoś mam świadomość, że morfina podawana IV to na tyle poważne uzależnienie, że sama rezygnacja z igieł i wskoczenie na X razy slabszy opioid P.O. przez pierwsze 3-4 dni i tak jest dla mnie sukcesem. Mówcie co chcecie.

Czyli jeszcze długa droga przed Tobą, więc nie zachłyśnij się początkowym sukcesem.

Sukces jest z pewnością, to trochę jak powrót z drugiego brzegu bo jednak IV jest jak rozdziewiczenie, zwykle nie ma stamtąd powrotu.

Nie będę krytykował, sam na buprze siedzę i posiedzę długo. Robisz małe kroczki, ale póki w dobrym kierunku to tak trzymać. Nie ma jednego jedynego sposobu na skuteczną odstawkę i nie wracanie do ćpania. Wbrew temu co niektórzy fanatycy głoszą.