Zeby cos takiego stwierdzic nie trzeba byc po studiach, nawet pasjonatem nie trzeba byc ;)

Oczywiście.Można być np. przedszkolakiem.

Myślę, że studia niewiele by tu zmieniły, bo o takich rzeczach nie uczą. Warto jednak prześledzić przebieg terapii z użyciem MDMA, żeby zrozumieć, że samo wzięcie substancji wprowadza jedynie w pewien stan, którym musi odpowiednio pokierować terapeuta, musi on również przeprowadzić dogłębną analizę Twojej osoby i pomóc Ci zintegrować doświadczenie, które przecież może być przerażające i doprowadzić Cię na skraj załamania nerwowego, podobnie jak to ma miejsce w niedomkniętych sesjach psychodelicznych, o których mowa choćby w literaturze autorstwa Grofa.

Uważam, że to może Ci pomóc, ale równie dobrze (a nawet bardziej prawdopodobnie) może Ci zaszkodzić.

Ja z kolei uważam, że wystarczy odpowiedni poziom otwartości i znajomości siebie, żeby samemu poddać się terapii. Trzeba po porostu bez strachu i bez ogródek spojrzeć wprost na pewne fakty. Mi pomagały ciągi wsteczne: czuję x z przyczyny y, przyczyna y zaistniała gdyż robiłem w, to miało miejsce ponieważ p i tak dalej. W końcu dochodzi się do sedna problemu i można coś z tym zrobić, podjąć jakąś sensowną decyzję, kierunek.

Ja też tak uważam, ale swój poziom otwartości można zbadać chyba tylko doświadczalnie, gorzej, jeśli się okaże, że jest on niewystarczający dla poprawnego zintegrowania doświadczenia. Angelloo i tak zrobi co uważa za słuszne, ale wielce pochopnym wydaje mi się nakłanianie do samoleczenia przy pomocy MDMA :)

Jaki znasz lepszy środek do wzbudzenia otwartości (zarówno względem siebie jak i innych ludzi, drzew, krzeseł, kosmosów) niż MDMA :b?

Chociażby 4-AcO-DMT

Dokładnie z tego samego założenia wychodziłem,stąd w ogóle wziął się mój pomysł.Jedyne zagrożenie jakie widzę to badtrip,przeżyłem ich już natomiast parę ładnych,co więcej,możecie się zdziwić ale z tego co obserwuję,wywarły mniej negatywny wpływ na mnie niż niektóre pozytywne podróże.

Porównując najgorszy badtrip jaki przeżyłem(butylon w kofiszopowych Mitsizach+TaiFun) do najpiękniejszych chwil w moim życiu(tu również te pigułki),summa summarum mniej nieprzyjemnym wariantem w odczuciach jest badtrip-przypominając go sobie przed chwilą,przeszły mnie jedynie dreszcze(hehe,chyba opiszę to w jakimś wątku o badtripie bo wgle gruba historia była :rolleyes: ).

Gdy pomyślałem natomiast o tym najlepszym momencie,nie poczułem nic z jego magii(dreszcze były wpisane zimnem w w.w badtrip-ale o tym nie tutaj),za to nagle mega zachciało mi się ryczeć,po tym jak w drugiej chwili uświadomiłem sobie fakt,że pewne rzeczy związane z tą chwilą nie wrócą już nigdy.A teraz zdałem sobie sprawę z tego,że po przypomnieniu sobie tego,przez resztę dnia będę to gorzko rozpamiętywał,mając wielkie trudności w skupieniu się na wykonaniu zadań,jakie sobie na dzisiaj wyznaczyłem.

No chyba że poza ewentualną możliwością wystąpienia badtripa pretendującego do rangi wydarzenia traumatycznego widzicie jakieś inne zagrożenia wynikające z podjęcia próby takiej sesji?

Nie dla każdego tak jest. MDMA jest pewniejsze. Po 4-aco-dmt otwartość na świat nie jest zasadą, po MDMA chyba raczej tak.

Przy psychodelikach nigdy nic nie jest zasadą, i to chyba jedyna zasada ;)