Dla mnie ta informacja (pośrednie działanie na receptory opioidowe) w głównej mierze spowodowała że postanowiłem wycisnąć z siebie jak syfa i rzuciłem CT.
Nie jest tajemnicą że opiaty TRWALE I INTENSYWNIE, nieodwracalnie uszkadzaja układ nagrody. Nie chce mieć nic wspólnego nawet z namiastką/ wersją demo takich atrakcji. U mnie anhedonia była delikatna i krótko (ok 2 tyg) ale jakby tak miało mi zostać chyba bym się odjebal. Dokladnie to było coś jak zombie mode nic nie cieszy nie wkręca, brak kolorów. Nawet moje hobby i ogólnie zainteresowania- miałem w nie wbite. Siedzisz przed pc zgarbiony na niczym nie możesz się skupić poza rozwazaniami o swojej chujowej egzystencji :/ nawet jak zapalilem trawy nic nie wkrecalo. No Kurwa nic.

Na szczęście pozytywne emocje wróciły a paradoksalnie stany lękowe prawie zniknęły- są mniejsze niż jak brałem te 300 pregabaliny. Ten lek mi wręcz szkodził zamiast pomagać. Tylko doraźnie pregabalina i tylko dla ludzi nie wjebanych kiedykolwiek w to. A doraźnie chujowa bo ładuje się 2h minimim

Zauważyłem to niejednokrotnie że mam dni podczas których mam kilka drzemek około godzinnych, tak jak dzisiaj, ale zauważyłem pewien schemat, że biję się z sennością ledwo stojąc na nogach gdzie jestem w stanie zasnąć po dwóch kawach, ale jest to sen kiedy głowa woła o odłączenie, i nie jest to sen pełnowartościowy bo po takiej ilości odpoczynku zdrowy człowiek był by w stanie iść na nockę do kopalni z kilofem, a ja w porze wieczornych neuroleptyków zasnę normalnie w cale nie odliczając odpoczynku za dnia.

Od lat już doświadczam częściowej anhedonii, bo bywają rzadko, ale jednak momenty, które są w stanie wywołać jakieś poczucie radości, skutkujące lekkim bananem na twarzy, ale trwałe zmęczenie i całkowity brak motywacji, tak, to jestem ja.
Od tych lat biorę też neuroleptyki, głównie i aktualnie kwetiapinę nasennie i bezpośrednio po jej zażyciu, wszystkie te trzy zaburzenia wkręcają się na 300%, przestaję wtedy nawet odczuwać jakąkolwiek radość z życia, dosłownie czernieje mi przed oczami, świat staje się czarno-biały z naciskiem na czerń, czuję się nagle starszy o 50 lat, pozbawiony jakiejkolwiek energii, a i tak nie mogę spać. Przecież ten syf, pomimo względnie krótkiego t1/2, raczej ciągnie się każdego dnia, prawda? Pomimo dodatkowych objawów parkinsona występujących, kiedy stężenie "leku " jest najwyższe i stosunkowo niskiej dawki, mam duże problemy z jego odstawieniem, bo wjeżdża jakaś chora stymulacja z odbicia.

Wtedy z kolei trudno mi usiedzieć w miejscu, ciągle chodzę, biegam, jestem strasznie podirytowany, mam duże trudności z koncentracją, poty i całkowitą bezsenność. Paradoksalnie, trwałe zmęczenie i brak motywacji nagle znikają, ale fakt jest taki, że nie mogę funkcjonować.
Próbowałem duloksetyny, wenlafaksyny i jedyne co osiągałem, to dodatkowe wkurwienie tą stymulacją podczas doświadczania tytułowych problemów.

Kiedyś, to pamiętam, że najlepszym sposobem na anhedonię, trwałe zmęczenie i brak motywacji, była solidna dawka dobrego klefedronu. Może ten legendarny "medyczny klefedron" jednak gdzieś istnieje?

Jakimi lekami można stan na lepszy poprawić?

@VERBALHOLOGRAM Drzemki możesz mieć ze względu na problemy z dietą, złe dostarczanie makro i mikroskładników, zbyt niski bilans kaloryczny. Dobrze jadasz?

Dieta, leki neuroleptyczne i alkohol, w tym najczęściej usypiające piwo, to normalne ale i oczywiste konsekwencje tychże.
@IGotHigh909
poza tym dietę mam instynktowną bez żadnego reżimu i harmonogramu, i jak na razie się nie zawiodłem, no ale szczypta wiedzy też w tym się z najdzie.

@VERBALHOLOGRAM a co dokładnie jadasz w ciągu dnia? starasz się jadać w miarę zdrowo?

Kurde, ja nie prowadzę statystyk, ciężko mi obiektywnie odpowiedzieć, ale nie mam rozdęcia żołądka bo np czasami zrobię sobie 3 kromki chleba a zjadam dwie trzecią zostawiając na pózniej, poza tym chodzę po domu z pokoju do pokoju, i to komfortowo psychicznie a nie walczenie z tym że mnie nosi i adhd, nadmiar kalorii rekompensuję sobie każdą okazją do spalenia i przerobienia tego w kreowanie parametrów siłowo kondycyjnych.

Bardziej chodzi o jakość jedzenia. Typu czy obiad robisz sobie sam, czy grzejesz do Żabki i odgrzewasz jakieś pierdoły. To ma ogromne znaczenie akurat.

Powiem wam, że najlepszym lekarstwem na anhedonie jest zrobienie sobie przerwy :) i to nie takiej krótkiej tydzień czy miesiąc tylko rok, dwa, trzy.
Ja kiedyś byłem calkiem zmotywowanym do działania nastolatkiem, az nagle wjechało zioło, stymulanty, benzo, opio i układ nagrody mi się tak spierdolił, że już nic nie pomagało. Próbowałem wszystkiego, diety, suplementów noootropow, antydepresantów. Myślałem że robię to mądrze i według farmakologicznego podręcznikowego działania różnych substancji powinno pomóc. Niestety nic nie pomagało. Dopiero jak trafiłem do ośrodka to odzyskałem dawna chęć do życia i motywacje.
Teraz nie potrzebuje zewnętrznej stymulacji żeby mieć siły.
Aczkolwiek znów mnie mocno ciągnie do mocnych opiatów i czuję, że spierdole to na co pracowałem.

A jeśli już chcecie koniecznie farmakologię zastosować to chyba najbardziej skuteczny był dla mnie microdosing LSD lub antagoniści NMDA również w małych dawkach. Np popularny DXM lub kiedyś MXE. Ale o tej porze roku dobrze też sprawdzi się amanita Muscaria :)
Tylko trzeba się pilnować żeby się tym nie naćpać. Brać tyle żeby było ledwo wyczuwalne.