Lulek czarny
Klasyfikacja podstawowa[edytuj]
Metka substancji[edytuj]
hyperreal.info
Tripraporty na NeuroGroove: http://neurogroove.info/tagi/natura/Inne
Dyskusja na forum Talk: https://hyperreal.info/talk/lulek-czarny-hyoscyamus-niger-t11008.html
Inne nazwy substancji
lulek jadowity, szalej czarny, żabi barszcz
Odmiany nazwy substancji
lulka, lulkiem, lulku, lulkowi
Wikipedia[edytuj]
Na polskiej Wikipedii substancji poświęcona jest strona: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lulek_czarny
Informacje ogólne[edytuj]
Opracowania naukowe[edytuj]
Autorskie zdjęcia i filmy związane z substancją[edytuj]
Otrzymywanie / pozyskiwanie[edytuj]
Zastosowanie[edytuj]
Zastosowanie medyczne[edytuj]
Zastosowanie rekreacyjne[edytuj]
Inne zastosowania[edytuj]
Sposoby przyjmowania, dawkowanie i zagrożenia[edytuj]
Funkcjonowanie na rynku lub w podziemiu[edytuj]
Podobnie jak bieluń dziędzierzawa i pokrzyk wilcza jagoda, lulek czarny to roślina dziko rosnąca w Polsce. Raczej rzadko spotykana. Ekstremalnie niszowa, spożywana rzadziej niż pozostałe rodzime podwórkowe delirianty.
Chemia i farmakologia substancji[edytuj]
We wszystkich częściach rośliny występują alkaloidy tropanowe - głównie L-hioscyjamina (w wysuszonym surowcu częściowo zracemizowana do atropiny), skopolamina, w korzeniach także kuskohigryna oraz niewielkie ilości zasad ubocznych (apotropina, tropina, skopina). Zawartość sumy alkaloidów dochodzi do 0,1%, w nasionach nawet do 0,3% przy dość znacznej domieszce skopolaminy.
Uzależnienie i sposoby jego leczenia[edytuj]
Status prawny w poszczególnych krajach[edytuj]
Polska[edytuj]
Roślina legalna na terenie Polski.
