[G2:1423 class=left]Zapraszamy do wysłuchania audycji, która odbyła się na żywo w Radiu Kraków poświęconej polityce narkotykowej.
W audycji udział wzieli:Posiedzenie Komitetu ds. Zdrowia oraz Spraw Społecznych gruzińskiego parlamentu usunęło kary za używanie narkotyków. Jednakże przymusowa terapia oraz prace społeczne będą nakładane w przypadku powtarzającego się używania nielegalnych substancji. Według szef Komitetu ds. Zdrowia i Spraw Społecznych użytkownicy narkotyków nie będą już więzieni, lecz karani grzywną, a finansowe zasoby zostaną przeznaczone na przymusową terapię.
By sprawdzić sposoby powstrzymania nowych odmian nielegalnych narkotyków, rząd Prezydenta Mahmouda Ahmadinejada powrócił do niektórych punitywnych metod z początków Islamskiej Rewolucji.
Stan obecny
Ani represyjne akcje, ani kontynuowane używanie strategii prewencyjnych, które zostały wprowadzone w późniejszych czasach, nie przynosi rozwiązania.
Szacunki liczby Irańczyków używających narkotyków różnią się znacznie. Dowódca Irańskich sił wymiaru sprawiedliwości, Generał Esmail Ahmadi-Moqaddam, powiedział, iż mamy 1.2 miliona uzależnionych oraz około 700 000 tych, których można uznawać za rekreacyjnych użytkowników. Inni podają twierdzą, że prawdziwe liczby są znacznie większe. Różni eksperci i członkowie parlamentu mówią, że mamy około 4 miliona uzależnionych i 2.5 miliona okazjonalnych użytkowników, podczas gdy inne szacunki sugerują nawet 9 milionów ludzi (szacunki zależą między innymi od tego co uważa się za narkotyk - przyp. slu).
W 1998 roku reprezentanci narodowych rządów z całego świata zebrali się na Specjalnej Sesji Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNGASS) by przedyskutować przyszłość globalnego reżimu kontroli narkotyków. Wydarzenie to odbyło się pod entuzjastycznym sloganem 'Świat wolny od narkotyków - możemy to zrobić!' . Politycy rozpoczęli 10 letnią krucjatę przeciw nielegalnym narkotykom. Polityczna Deklaracja UNGASS zakładała mierzalne rezultaty (o ponad połowę) w redukcji popytu i podaży na narkotyki. I tak oto jesteśmy w roku 2008, świat wolny od narkotyków nigdy nie był tak daleki jak obecnie.
W zeszłym roku Komisja ds. Narkotyków ONZ (CND), zcentralizowane ciało tworzące politykę Narodów Zjednoczonych w zakresie narkotyków, przyjęło rezolucję zmierzająca do oceny tego planu. Zainicjalizowane przez rząd Kanady, rezolucja ta wezwała także do zaangażowania w ten proces społeczeństwa obywatelskigo. Zadanie to powierzono Wiedeńskiemu Komitetowi Organizacji Pozarządowych ds Narkotyków. Komitet ten zorganizował 9 regionalnych konsultacji. To dotyczące Unii Europejskiej odbyło się w zeszłym tygodniu w Budapeszcie.
S&S – zmęczony po powrocie z zakupów, ledwo żywy, ostra gastrówa ale brak sił na jedzenie, nastawiony pozytywnie, mój pokój, praktycznie sam w domu (do czasu)
Substancja - 225mg DXM
Doświadczenie – THC, alkohol, szlugi
Godzina ~16, powrót z zakupów do domu, ztyrany (caly dzień od 8 rano na nogach zapierdalałem po obcym mieście) paczuszka Acodinu w kieszeni. O 18:30 ojciec wychodzi do pracy, a więc aby niczego po mnie nie zczaił zaplanowałem aplikację o 17:00, akurat wkręciło by się po wyjściu ojczulka.
Głównie we własnym mieszkaniu z bliską osobą.
Jest to kilka raportów, a raczej historia doświadczeń z całą grupą substancji, dlatego wstępne informacje o dawce itd. różnią się .
Przedmowa
Piszę ten raport będąc pod wpływem Diazepamu 20 mg i fosforanu Kodeiny 300 mg.
Jestem sam w domu. Jest godzina 20:27. Spisuję moje myśli na bieżąco, ponieważ jutro najprawdopodobniej nie będę tego pamiętał. Mój raport nie będzie typowym opisem tripu, lecz wyznaniem z ostatnich lat mojego zycia.
Treść właściwa
