Lekcje z delegalizacji mefedronu

Mefedron został zakazany na podstawie organiczonych dowodów i histerii medialnej. Potrzebujemy nowego podejścia do klasyfikacji narkotyków.

17 marca prowadziłem akurat wykład w Barcelonie, gdy zadzwonił dziennikarz z CNN. Prosił o komentarz w sprawie konferencji prasowej zorganizowanej przez brytyjską policję w niewielkiej miejscowości w hrabstwie Lincolnshire, gdzie dwóch nastolaktów tragicznie zakończyło imprezę. W oficjalnej informacji podano, że prawdopodobną przyczyną śmierci było przedawkowanie mefedronu. W tym momencie zdałem sobie sprawę, że rozsądek opuścił trwającą od jakiegoś czasu debatę na temat zagrożeń i kontrolowania tej substancji.

Dlaczego policja zorganizowała konferencję nie mając pojęcia, czy obaj mężczyźni zażyli poprzedniej nocy jakiekolwiek narkotyki? Po co sugerować, że był to mefedron, gdy jedynm potwierdzonym faktem była całonocna, suto zakrapiana impreza? Jako stymulant mefedon raczej obniża, nie zwiększa ryzyko związanego z przedawkowaniem alkoholu zatrzymania oddechu. Równocześnie nie mieliśmy wielu potwierdzonych przypadków poważnych szkód wyrządzonych przez tą substancję, pomimo, że rozpopularyzowała się niemal tak, jak MDMA (ecstasy). Ponad to, wcześniejsze zażywanie mefedronu na masową skalę w Izraelu (ang. epidemic overdose) nie spowodowało znaczących szkód czy przypadków śmierci (o ile w ogóle były).

"Szaleństwo medialne", które widzieliśmy po konferencji w Scunthorpe najprawdopodobniej przeważyło na szali decyzji o zakazaniu substancji. Nim się to stało, swoją przygotowaną w pośpiechu opinię wyraziło uszczuplone w składzie ACMD (ciało doradcze rządu zajmujące się substancjami psychoaktywnymi - red.), co doprowadziło do kolejnej serii dymisji w jego szeregach.

Dziś wiemy to, co podejrzewałem od początku - nie ma dowodów na to, że którykolwiek z nastolatków brał mefedron. Wygląda na to, że wzięli inny środek, prawdopodobnie uspokajający metadon, który w połączeniu z dużymi dawkami alkoholu jest bardzo niebezpieczny.

Prawdopodobnie jest już za późno, by odwrócić decyzję rządu o zaklasyfikowaniu mefedronu w kategorii B. Zakazanie substancji, pomimo braku dowodów i przy histerii w prasie było zupełną porażką. Pierwszą lekcję z tej sytuacji powinna odrobić policja i inne urzędy publiczne - nie wolno stawiać oświadczeń i zdecydowanie nie wolno organizować konferencji prasowych opartych na wątłych przypuszczeniach i pogłoskach. Takie "podkręcanie" mediów nie służy dobru publicznemu. Same media również powinny podejść do tematu zgodnie z naczelnymi zasadami tradycyjnego dziennikarstwa, czyli zebrać dowody na poparcie tez i pozwolić naukowcom na odpowiednie zbadanie konkretnej substancji, zanim zadecyduje się o jej szkodliwości, szczególnie, jeśli chodzi o nowe dopalacze (ang. legal highs).

To również lekcja dla rządu i jego doradców. Trzeba mieć odwagę, by przeciwstawić się histerii w mediach i podjąć decyzję opartą na prawdzie. Szczerze powiedziawszy to obraza dla całego kraju, że ACMD-owski raport o mefedronie nie zawierał podstawowych faktów farmakologicznych pomimo, że substancja była obecna na rynku od poprzedniego lata, a niezbędne dane mogły zostać zebrane w ciągu maksymalnie kilku tygodni i to za stosunkowo niewielkie pieniądze.

Co jest niezbędne w tej chwili, to opracowanie niezbędnego minimum informacji farmakologicznych i behawioralnych, które musimy posiadać, zanim jakakolwiek substancja zostanie zakazana. Nowopowstała organizacja ISCD (Independent Scientific Comittee on Drugs) przygotowuje już odpowiednie zalecenia, które miejmy nadzieje przyjmie rząd.

Fiasko decyzyjne w sprawie mefedronu pokazuje to, co było wiadome od lat - potrzebujemy nowego podejścia do narkotyków. MD Act (ustawa z 1971 roku wprowadzająca system klasyfikacji ABC narkotyków w UK - red.) ma 40 lat, a jej system klasyfikacji jest wadliwy i nie odpowiada swojej pierwotnej funkcji. W świecie nowych narkotyków, które mogą być zaprojektowane dziś, a sprzedawane jutro w internecie, potrzebne jest gruntowne przebudowanie obowiązującego prawa lub, lepiej, wprowadzenie w życie zupełnie nowego podejścia do klasyfikacji tych substancji.  

Na koniec, jest jeszcze jedna lekcja do odrobienia przez tych młodych ludzi, który piją i zażywają narkotyki. Alkohol sam w sobie jest bardzo toksyczny (zabija powodując ostre zatrucie, rocznie w UK giną w ten sposób setki młodych ludzi), a sytuacja może być znacznie poważniejsza, jeśli pomieszać go z narkotykami z grupy opiatów (heroina, morfina, metadon) lub GHB/GBL. Masz wątpliwości? Nie pij, nie bierz.